- damğa
- 1) тавро, клеймо; 2) штемпель. Damğa basmaq (vurmaq) см. damğalamaq.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
damğa
Смотреть что такое "damğa" в других словарях:
damga — is. 1) Bir şeyin üzerine bir nişan, bir işaret basmaya yarayan araç 2) Bu araçla basılan nişan, işaret 3) mec. Bir kimsenin adını kötüye çıkaran, yüz kızartıcı durum Orada da haksız damgalar altında kalırsan ne olacak? A. Gündüz 4) Bir şeyin kime … Çağatay Osmanlı Sözlük
damğa — is. 1. Atların və başqa heyvanların dərisi üzərinə qızdırılmış dəmirlə vurulan nişan. Damğa basmaq (vurmaq) – bax damğalamaq 1 ci mənada. Çəpərimə girib, – deyə bəy rəiyyətə badalaq gəldi, rəiyyət öküzünün, atının və danasının buduna damğa vurub… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Damga resmi — Taxation in the Ottoman Empire Taxes … Wikipedia
damga vurmak — 1) damgalamak 2) mec. iz bırakmak Belli semtler, yüzyıllar boyu, oraların sakinlerine belli bir damga vurmuş gibidirler. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
damga yemek — (bir kimse) biri kötü bir yargıya veya nitelenmeye uğramak Şiirlerini bir araya toplayan bir kitap yüzünden kızıl bir damga yemiş. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
DAMGA — Bir şeyin üzerine işaret veya alâmet koymak. * İşaret vurulan âlet. Mühür … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
damga harcı — is., huk., esk. Kamuya ait mal ve hizmetlere vatandaşın katkı payı olarak ödediği vergi … Çağatay Osmanlı Sözlük
damga pulu — is. Resmî işlemlerde belgelere yapıştırılan pul … Çağatay Osmanlı Sözlük
damga vergisi — is., ekon. Kişiler veya kuruluşlar arası hukuki işlemlerin geçerliliğini belgeleyen kâğıtlardan alınan vergi … Çağatay Osmanlı Sözlük
DAMGA-İ VAHDET — f. Birlik damgası. Cenab ı Hakkın birliğini gösteren delil … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
damga harcı — Kamuya ait mal ve hizmetlere vatandaşın katkı payı olarak ödediği vergi … Hukuk Sözlüğü
